Pulp

İnternette origami sitelerini gezdim ...bir kaç kolay hayvan figurunu denemeye karar verdim ,cevremde bulabildigim tek kagıt parcası-gazetenin cozulmemis bulmaca ekiydi," kestim bictim tek kaldım" geldi aklıma... gazeteyi A4 boyutuna getirmem gerekiyordu oncelikle. ben de uygun bicimlerde katlayarak, dilimle ıslatarak makas kullanmadan A4 boyutunda kagıt elde etmeye calıstım, o sırada eski bilim teknik`lerin birinin merak ettikleriniz kosesinde sorulmus olan "gazeteleri neden boyuna yırttıgımızda gayet duzgun yırtabilirken enine yırttıgımızda carpıklıklar olusuyor?" sorusu ve cevabı geldi aklıma: "cunku kagıdın uretimi sırasında seluloz lifleri boyuna dizilmis" oluyordu, bu da boyuna koparırken duzgun yırtabilmemizi saglıyordu...aynı zamanda artık zarfları dilimizle ıslatarak kapatmadıgımızı dusundum,hatta artık zarf falan da kapatmıyorduk, sadece "tık"lıyorduk... sonra son zarfımı ogrenim kredisini kestirmek icin ankara kyk merkezine gonderdigimi ,ve de oraya pul yapıstırmak icin yaladıgım pulu dusundum. ne cok gereksiz seyi aklımda tutuyorum dedim, sonra gereksiz bilgi olmadıgı ve daha baska gereksiz seyler geldi aklıma; dayımın soyledigi mutfak lavabosuna fazla guvenmemiz gerektigi, kolay coktukleri gibi... bunun icin lavabo kullanım onerileri... gereksizlerdi gercekten... dayım da ilgincti.. insan yaslandıkca emeklilikle beraber bazı seyleri gereginden fazla kafasına takıyor oluyordu... ben de oyle olmustum; aylardır evde yaslı bir emekli gibi oturuyordum ne de olsa o yuzden her seyi kafama takmam normal karsılanabilirdi... bunları dusunurken hazırladıgım gazete kagıtlarını ekranda ki talimatlara uygun olarak katlamaya calıstım, bir yandan cıkarttıgım seslerin evin diger odalarından duyup duyulmadıgını dusunuyordum, herkes uyuyalı uzun zamna oldugundan uyanmazlar deyip devam ettim... yavas yavas figur ortaya cıkıyordu, lakin resimdeki kadar kusursuz gorunmuyordu hele ki uzerinde bulmaca kareleriyle... sonra netten daah kompleks figurleri inceledim.. adamın birisi 500 adet 5£ kullanarak 2500£ maliyetli bir figur yapmıstı,cok guzel gorunuyordu suphesiz,paralar da... sonra aslında dunyanın en degerli hediyesinin bir origami figuru olabilecegini dusundum, uzerinde kisinin emegi de maddi imkanları da fazlasıyla vardı ne de olsa...bi gun bu fikri kullanırım belki deyip zihnimin arkasına attım... acıktım mutfakta meyve suyu ve halley buldum... evet bu halley`inde gelisimimde ya da gelismememde ne kadar onemli oldugunu dusundum... ogrenciyken de bunların 10`lu paketlerinden fazlasıyla tuketmistim... bir kuyrukluyıldızdan almıstı adını sanırım, zamanında köyde otururken milliyet gazetesinin halley kuyruklu yıldızıyla ilgili verdigi kitabı okumustum, tek bir satırını bile hatırlamıyordum... o zamanlar dunyaya yakın gecmisti herhalde... sonra dislerimi ne kadar zamandır fırcalamadıgımı dusundum,neredeyse 35 saat olacaktı... oysa o kadar da kotu gorunmuyorlardı aynada... ayna... sacımdaki beyazları yakaladım yine... bu sefer kaybetmeye niyetim yoktu.. agzımda dis fırcası arkada ki cımbızı aradım, buldum ve dikkatlice, ama agzımda ki köpükleri lavaboya akıtarak kurtuldum o iki telden... artık daha genctim... ayna yuzunden bu sefer de acaba daha ne kadar sakallarımı kesmeden yasayabilirim diye dusundum.. yakınlarda muhim bir gorusmem, onemli bir aile toplantısı ya da özel gün görünmüyordu... acaba askeriyede ki ilk sınava sakallı gidebilir miydim... ne de olsa henuz asker sayılmazdım... işimi garantiye alıp o gun kesmeliyim dedim... gunumun onemli zamanını askerlikle ilgili entry,site, bilgi okuyarak geciriyordum... olayı buyuttugumden degil de merak ediyordum nelerle karsılasacagımı, ki zaten hic bir yerden de kalıcı ya da tutarlı bir sey ogrenmedim... herkes baska seyler soyluyordu... bu sayede de, ne ile karsılasırsam karsılasayım, sasırmayacak hale geliyordum... derken saatin 4 e geldigini gordum, artık biraz daha cm oynayıp uyumalıydım... google`a "sıkıldım" yazınca cıkan resmi buldum,upload ettim, yazıyı yazdım, sızdım...

*bukowski`ye saygılarımla...